Verborgen impact door oprechte aandacht

Waar besteed je het liefst aandacht en tijd aan? Aan zaken die er voor jou toe doen en waar je plezier aan beleeft, toch? Wat nou als een bestuurder oprechte aandacht schenkt aan initiatieven die ertoe doen? Dat motiveert de initiatiefnemers en heeft impact, constateert Raadgever Peter Trago. In deze blog duidt hij hoe hij dat bedoelt.

Structuren verschuiven

We weten het al wel. De samenleving verandert steeds sneller. Verhoudingen zijn aan het verschuiven, traditionele organisatiestructuren gaan op de schop. Waar het top-down-model vroeger per definitie het meest effectief was, blijkt het anno 2019 lang niet altijd werkbaar meer. Medewerkers willen meer zeggenschap over hun werk. Organisaties willen wendbaar worden om te kunnen inspelen op veranderingen. Ze zijn platter geworden. De driehoek van hiërarchie staat niet meer met het puntje naar boven, maar naar onderen. De leiding stuurt nog wel van bovenaf, maar motiveert door teams te ondersteunen. Het uitvoerende werk van bovenaf opleggen? Dat is niet meer van deze tijd.

De wendbare organisatie

Met een mooie term noemen we dat ‘agile’: er ontstaan organisaties waar professionals in wisselende, zelforganiserende teams werken met verschillende disciplines bij elkaar. Deze teams werken in de basis autonoom, maar als er strategische beslissingen moeten worden genomen, doet de leiding dat. We blijven immers tribale wezens die behoefte hebben aan hiërarchie en rituelen.

De burger als beslisser

Ook burgers nemen het heft in eigen handen. Nog niet zolang geleden zaten we in testpanels voor supermarktproducten en klankbordgroepen op basisscholen. Nu produceren actieve burgers hun eigen producten, richten hun eigen school op en vitaliseren hun eigen buurt. Bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheden ondersteunen daarbij. We zijn co-creators geworden.

Verborgen impact

Omdat ik zelf altijd in de volkshuisvesting heb gewerkt, trok dat laatstgenoemde punt een tijdje geleden mijn aandacht: we mogen zelf vaak bepalen wat er met onze wijk gebeurt. Dat betekent dus dat de rol van bestuurders van maatschappelijke organisaties, zoals woningcorporaties, verandert. Traditioneel creëren ze beleid, geven ze richting aan een organisatie en sturen ze hun manager aan – de ‘zichtbare impact’, zoals ik dat noem. Impact door sturing. Maar de ‘verborgen impact’ door het geven van aandacht aan initiatieven, is met de toegenomen belangstelling voor co-creatie net zo belangrijk geworden.

Nieuwe verbanden in co-creatie

Wat is de verborgen impact? Dat is de impact die bestuurders genereren door met plezier aandacht te schenken aan initiatieven die ze raken. De oprechte belangstelling die zij tonen wanneer ze een wijk in gaan en aan bewoners laten zien dat ze het belangrijk vinden, werkt motiverend. Zo ontstaan nieuwe, ‘platte’ samenwerkingsverbanden. En dat mes snijdt aan twee kanten: burgers voelen zich gehoord en kunnen écht bijdragen aan de ontwikkeling van hun wijk, en bestuurders worden weer zichtbaar en beleven daar zelf ook plezier aan. Aandacht schenken vanuit persoonlijke belangstelling: dat is geen extra taak op de schouders, dat is een plezierige invulling van een nieuwe rol!

Ga naar buiten!

Nieuwe structuren hoeven niet in vergaderruimtes bedacht te worden. Buiten gebeurt het! Door oprechte aandacht te schenken aan veelbelovende initiatieven, creëer je ruimte en wordt er iets in beweging gezet. Mensen zijn gemotiveerd een wijk te onderhouden als ze daarin ondersteund worden, in plaats van bovenaf regels en restricties opgelegd krijgen. Je doet het samen!”

Peter Trago

Peter Trago en Bert van den Bogaard organiseren op 24 oktober hun eerste manifestatie ‘Streekgenoten raken’ op het kantoor van Adsom in ’s-Hertogenbosch. De manifestatie is bedoeld voor bestuurders van woningcorporaties, duurt van 15.00 tot 17.00 uur en aanmelden kan via info@adsom.nl.

– Peter Trago