Vandaag heeft de Commissie-Bosman haar onderzoeksrapport ‘Klem tussen Balie en Beleid’ opgeleverd. De commissie doet aanbevelingen om de menselijke maat voor de burger een betere plek te geven in beleid en uitvoering. Maar hoe zit het met de menselijke maat voor de professional ín de uitvoeringsorganisatie?
Mensen in uitvoeringsorganisaties hebben het niet makkelijk. Niet in de beeldvorming en niet in de praktijk. Burgers lijken gevangen in het systeem. Maar het is niet het systeem dat het werk bepaalt, het is hoe wij daar in handelen. Mensen in de uitvoering willen handelen op basis van vertrouwen en moeten tegelijkertijd misbruik voorkomen. Mensen in de uitvoering willen werken met en voor de burger, terwijl wet- en regelgeving het ‘kan-wel denken’ moeilijk maakt.
‘Klem tussen Balie en Beleid’ is nog zo’n slechte titel niet.
Als er iets misgaat in Nederland is onze Pavlov-reactie om het beleid aan te scherpen, de regelingen verder te detailleren en controlesystemen in te richten. En advocaten en rechters beoordelen in steeds meer gevallen of de toepassing wel juist is geweest. De roep om strafrechtelijke vervolging van ambtenaren klinkt vaker en harder. Is dat de weg die we in willen gaan? Wij vinden van niet.
Voor ons is de vraag hoe je ooit de menselijke maat voor de burger kunt hanteren als je niet begint bij de menselijke maat voor de mensen die in het systeem hun werk moeten doen. Elk mens wil gezien, gewaardeerd en erkend zijn. Dat is een basis verlangen voor elk mens, in de rol van professional of burger. Daarom staan wij voor organisaties waarbij de mens de ruimte krijgt om mens te mogen zijn. En wanneer dit in politiek, beleid en uitvoering doorleefd wordt, zullen burgers daar profijt van hebben. Medewerkers die werken vanuit hun menszijn, zullen handelen met de menselijke maat. En dát zal uiteindelijk het echte verschil maken in onze samenleving. Wees een beetje lief voor de uitvoeringsprofessional (en politicus, beleidsmaker en burger)!
– Jeroen Top
